Zanieczyszczenie powietrza i wody pozostaje jednym z najpilniejszych problemów globalnych, zagrażając kluczowym ekosystemom, łańcuchom pokarmowym i środowisku niezbędnemu do życia człowieka.
Zanieczyszczenia wody zazwyczaj pochodzą z jonów metali ciężkich, opornych zanieczyszczeń organicznych i bakterii – toksycznych, szkodliwych zanieczyszczeń pochodzących z procesów przemysłowych i ściekowych, które nie ulegają naturalnemu rozkładowi. Problem ten pogłębia eutrofizacja zbiorników wodnych, która może sprzyjać rozmnażaniu się dużej liczby bakterii, co prowadzi do dalszego zanieczyszczenia i negatywnego wpływu na jakość wody.
Zanieczyszczenie powietrza składa się przede wszystkim z lotnych związków organicznych (LZO), tlenków azotu (NOx), tlenków siarki (SOx) i dwutlenku węgla (CO2) – zanieczyszczenia pochodzące głównie ze spalania paliw kopalnych. Wpływ CO2jako gaz cieplarniany został szeroko udokumentowany, ze znaczną ilością CO2znacząco wpływając na klimat Ziemi.
Aby sprostać tym problemom, opracowano szereg technologii i podejść, w tym adsorpcję na węglu aktywnym, ultrafiltrację i zaawansowane procesy utleniania (AOP), których celem jest rozwiązanie problemu zanieczyszczenia wody.
W systemie adsorpcji lotnych związków organicznych (LZO) zauważysz, że kolumnowy węgiel aktywny jest integralną częścią i jest powszechnie stosowany w systemach oczyszczania LZO jako ekonomiczny materiał adsorpcyjny.
Węgiel aktywowany, powszechnie stosowany w przemyśle od zakończenia I wojny światowej, był w połowie lat 70. preferowanym rozwiązaniem w zakresie kontroli zanieczyszczenia powietrza lotnymi związkami organicznymi ze względu na swoją selektywność w usuwaniu oparów organicznych ze strumieni gazów, nawet w obecności wody.
Konwencjonalny system adsorpcji na złożu węglowym – oparty na regeneracji zespołowej – może być skuteczną techniką odzyskiwania rozpuszczalników ze względu na ich wartość ekonomiczną. Adsorpcja zachodzi, gdy para rozpuszczalnika styka się ze złożem węglowym i gromadzi się na porowatej powierzchni węgla aktywnego.
Adsorpcja na złożu węglowym jest skuteczna w procesach odzyskiwania rozpuszczalników przy stężeniach rozpuszczalników powyżej 700 ppmv. Ze względu na wymagania dotyczące wentylacji i przepisy przeciwpożarowe, powszechną praktyką jest utrzymywanie stężeń rozpuszczalników poniżej 25% dolnej granicy wybuchowości (LEL).
Czas publikacji: 20-01-2022