Zanieczyszczenie powietrza i wody pozostaje jednym z najpilniejszych problemów globalnych, zagrażającym kluczowym dla życia człowieka ekosystemom, łańcuchom pokarmowym i środowisku.
Zanieczyszczenia wody pochodzą zazwyczaj z jonów metali ciężkich, opornych zanieczyszczeń organicznych i bakterii — toksycznych, szkodliwych zanieczyszczeń z procesów przemysłowych i ściekowych, które nie rozkładają się naturalnie. Problem ten pogłębia eutrofizacja zbiorników wodnych, która może powodować sprzyjające warunki do rozmnażania się dużej liczby bakterii, co powoduje dalsze zanieczyszczenie i niekorzystny wpływ na jakość wody.

Zanieczyszczenie powietrza składa się przede wszystkim z lotnych związków organicznych (LZO), tlenków azotu (NOx), tlenków siarki (SOx) i dwutlenku węgla (CO2) – zanieczyszczenia, które pochodzą głównie ze spalania paliw kopalnych. Wpływ CO2jako gaz cieplarniany został szeroko udokumentowany, ze znaczną ilością CO2wywierając znaczący wpływ na klimat Ziemi.
Aby sprostać tym problemom, opracowano szereg technologii i podejść, w tym adsorpcję na węglu aktywnym, ultrafiltrację i zaawansowane procesy utleniania (AOP), których celem jest rozwiązanie problemu zanieczyszczenia wody.

W systemie adsorpcji lotnych związków organicznych (LZO) zauważysz, że kolumnowy węgiel aktywny jest integralną częścią i jest powszechnie stosowany w systemach oczyszczania lotnych związków organicznych jako ekonomiczny materiał adsorpcyjny.
Węgiel aktywowany, powszechnie stosowany w przemyśle od zakończenia I wojny światowej, był w połowie lat 70. preferowanym środkiem do kontroli zanieczyszczenia powietrza lotnymi związkami organicznymi ze względu na swoją selektywność w usuwaniu oparów organicznych ze strumieni gazów, nawet w obecności wody.
Konwencjonalny system adsorpcji na złożu węglowym — polegający na regeneracji zespołowej — może być skuteczną techniką odzyskiwania rozpuszczalników ze względu na ich wartość ekonomiczną. Adsorpcja zachodzi, gdy para rozpuszczalnika wchodzi w kontakt z węglem i jest zbierana na porowatej powierzchni węgla aktywnego.

Adsorpcja na złożu węglowym jest skuteczna w operacjach odzyskiwania rozpuszczalników przy stężeniach rozpuszczalników powyżej 700 ppmv. Ze względu na wymagania dotyczące wentylacji i przepisy przeciwpożarowe, normalną praktyką było utrzymywanie stężeń rozpuszczalników poniżej 25% dolnej granicy wybuchowości (LEL).
Czas publikacji: 20-01-2022