Zanieczyszczenie powietrza i wody pozostaje jednym z najpilniejszych problemów globalnych, zagrażającym kluczowym ekosystemom, łańcuchom pokarmowym i środowisku niezbędnemu do życia człowieka.
Zanieczyszczenia wody zwykle wynikają z jonów metali ciężkich, ogniotrwałych zanieczyszczeń organicznych i bakterii – toksycznych, szkodliwych substancji zanieczyszczających pochodzących z procesów przemysłowych i ścieków, które nie rozkładają się w sposób naturalny.Problem ten pogłębia eutrofizacja zbiorników wodnych, co może skutkować stworzeniem korzystnych warunków dla rozmnażania się dużej liczby bakterii, co powoduje dalsze zanieczyszczenie i niekorzystnie wpływa na jakość wody.
Zanieczyszczenie powietrza składa się głównie z lotnych związków organicznych (LZO), tlenków azotu (NOx), tlenków siarki (SOx) i dwutlenku węgla (CO2) – zanieczyszczenia powstające głównie w wyniku spalania paliw kopalnych.Wpływ CO2jako gaz cieplarniany został szeroko udokumentowany, ze znacznymi ilościami CO2znacząco wpływając na klimat Ziemi.
Aby zaradzić tym problemom, opracowano szereg technologii i podejść, w tym adsorpcję węgla aktywnego, ultrafiltrację i zaawansowane procesy utleniania (AOP), których celem jest rozwiązanie problemów związanych z zanieczyszczeniem wody.
Z systemu adsorpcji LZO dowiesz się, że kolumnowy węgiel aktywny jest integralną częścią i jest powszechnie stosowany w systemach oczyszczania LZO jako opłacalny środek adsorbujący.
Węgiel aktywowany, szeroko stosowany w przemyśle od zakończenia I wojny światowej, był w połowie lat 70. XX wieku preferowanym wyborem do kontroli zanieczyszczenia powietrza LZO ze względu na jego selektywność w usuwaniu oparów organicznych ze strumieni gazów nawet w obecności wody.
Konwencjonalny system adsorpcji na złożu węgla – oparty na regeneracji zespołowej – może być skuteczną techniką odzyskiwania rozpuszczalników ze względu na ich wartość ekonomiczną.Adsorpcja zachodzi, gdy pary rozpuszczalnika stykają się ze złożem węgla i gromadzą się na porowatej powierzchni węgla aktywnego.
Adsorpcja na złożu węglowym jest skuteczna w operacjach odzyskiwania rozpuszczalnika przy stężeniach rozpuszczalnika powyżej 700 ppmv.Ze względu na wymagania dotyczące wentylacji i przepisy przeciwpożarowe, normalną praktyką jest utrzymywanie stężeń rozpuszczalników poniżej 25% dolnej granicy wybuchowości (DGW).
Czas publikacji: 20 stycznia 2022 r