Do powszechnie stosowanych zapraw należą zaprawa tynkarska, zaprawa przeciwpęknięciowa i zaprawa murarska. Różnią się one między sobą następującymi cechami:
Zaprawa odporna na pęknięcia:
Jest to zaprawa wykonana z substancji zapobiegającej pęknięciom, składającej się z polimerowego płynu i domieszki, cementu i piasku w określonej proporcji, która może wytrzymać określone odkształcenia i nie powodować pęknięć.
Zaprawa przeciwpęknięciowa to gotowy materiał, który można użyć po dodaniu wody i bezpośrednim wymieszaniu. Gotowa zaprawa przeciwpęknięciowa składa się z drobnego piasku, cementu i środka przeciwpęknięciowego. Głównym składnikiem środka przeciwpęknięciowego jest rodzaj pyłu krzemionkowego, który wypełnia pory między cząsteczkami cementu, tworzy żele z produktami hydratacji i reaguje z alkalicznym tlenkiem magnezu, tworząc żele.
Zaprawa tynkarska:
Zaprawę murarską stosowaną na powierzchniach budynków i elementów konstrukcyjnych oraz powierzchniach materiałów bazowych, która może chronić warstwę fundamentową i spełniać wymagania użytkowe, można zbiorczo nazywać zaprawą tynkarską.
Murarstwo zaprawowe:
Dodatek do układania płyt budowlanych, składający się z materiału żelowego (zwykle cementu i wapna) oraz drobnego kruszywa (zwykle naturalnego drobnego piasku).
Retencja wody w zaprawie odnosi się do jej zdolności do zatrzymywania wody. Zaprawa o słabej retencji wody jest podatna na rozwarstwianie i segregację podczas transportu i przechowywania, tzn. woda unosi się na powierzchni, a piasek i cement opadają na dno. Przed użyciem należy ją ponownie wymieszać.
Wszystkie rodzaje warstw fundamentowych wymagające budowy zaprawy mają pewną absorpcję wody. Jeśli retencja wody zaprawy jest słaba, w procesie powlekania zaprawą, tak długo jak gotowa mieszanka zaprawy styka się z bloczkiem lub warstwą fundamentową, woda będzie wchłaniana przez gotową mieszankę zaprawy. Jednocześnie woda będzie odparowywać z powierzchni zaprawy zwróconej do atmosfery, co spowoduje niewystarczającą ilość wody do zaprawy z powodu utraty wody, wpływając na dalszą hydratację cementu, wpływając na normalny rozwój wytrzymałości zaprawy, co skutkuje wytrzymałością W szczególności wytrzymałość międzyfazowa między stwardniałą zaprawą a podstawą staje się niska, co powoduje pękanie i odpadanie zaprawy. W przypadku zaprawy o dobrej retencji wody hydratacja cementu jest stosunkowo wystarczająca, wytrzymałość może rozwijać się normalnie i może ona dobrze wiązać się z warstwą fundamentową.
Dlatego zwiększenie retencji wody w zaprawie nie tylko sprzyja budowie, ale także zwiększa jej wytrzymałość.
Czas publikacji: 27 maja 2022 r.