Zaprawy szeroko stosowane to zaprawy tynkarskie, zaprawy odporne na pękanie i zaprawy murarskie. Ich różnice są następujące:
Zaprawa odporna na pękanie:
Jest to zaprawa zawierająca środek zapobiegający pękaniu, składająca się z emulsji polimerowej i domieszki cementu i piasku w określonej proporcji, która może wytrzymać określone odkształcenia i nie zachować pęknięć.
Gotowym materiałem jest zaprawa odporna na pękanie, którą można stosować po dodaniu wody i bezpośrednim wymieszaniu. Gotowy materiał zaprawy przeciw pękaniu składa się z drobnego piasku, cementu i środka przeciw pękaniu. Głównym materiałem środka przeciw pękaniu jest rodzaj pyłu krzemionkowego, który może wypełniać pory pomiędzy cząstkami cementu, tworzyć żele z produktami hydratacji i reagować z alkalicznym tlenkiem magnezu, tworząc żele.
Zaprawa tynkarska:
Zaprawę nakładaną na powierzchnię budynków i elementów oraz na powierzchnię materiałów podłożowych, która może zabezpieczyć podbudowę i spełnić wymagania użytkowe, można zbiorczo nazwać zaprawą tynkarską (zwaną także zaprawą tynkarską).
Zaprawa murarska:
Dodatek do układania stosów budowlanych składający się z materiału żelowego (najczęściej cementu i wapna) oraz drobnego kruszywa (najczęściej naturalnego drobnego piasku).
Retencja wody w zaprawie oznacza zdolność zaprawy do zatrzymywania wody. Zaprawa o słabej retencji wody jest podatna na krwawienie i segregację podczas transportu i przechowywania, co oznacza, że woda unosi się powyżej, a piasek i cement opadają poniżej. Przed użyciem należy go ponownie wymieszać.
Wszelkiego rodzaju podbudowy wymagające konstrukcji zaprawowej charakteryzują się pewną absorpcją wody. W przypadku słabej retencji wody w zaprawie, w procesie nakładania zaprawy, dopóki gotowa zaprawa styka się z bloczkiem lub podbudową, woda będzie wchłaniana przez gotową zaprawę. Jednocześnie woda wyparuje z powierzchni zaprawy zwróconej w stronę atmosfery, co spowoduje niewystarczającą ilość wody dla zaprawy z powodu utraty wody, co wpłynie na dalszą hydratację cementu, wpływając na normalny rozwój wytrzymałości zaprawy, co w rezultacie spowoduje wytrzymałość W szczególności, wytrzymałość na granicy faz pomiędzy korpusem stwardniałym zaprawą a podłożem staje się niska, co powoduje pękanie i odpadanie zaprawy. W przypadku zaprawy dobrze zatrzymującej wodę uwodnienie cementu jest stosunkowo wystarczające, wytrzymałość może rozwijać się normalnie i może dobrze wiązać się z podbudową.
Dlatego zwiększenie retencji wody w zaprawie nie tylko sprzyja budowie, ale także zwiększa jej wytrzymałość.
Czas publikacji: 27 maja 2022 r